Bu yazıyı birine yazıyorum o kendini anlayacak nasılsa...Sürekli takipte.Aslında bir daha seninle asla ve asla muhattap olmama kararı almıştım ama son kez içimi dökmeden rahat etmeyeceğim.kaybedilsiyse zaten hiç dost olunmamıştır diye bir söz vardır ya hah işte tam da ondan.zaten dost olamamışız demekki.Tüm olay bundan çıktı galiba ama..Ben senin nişanına gittim,kına gecene gittim kına gecende takımı bile taktım belki gelemem diye..Nikahının olduğu gün de dişçi randevum vardı kaldı ki çalıştığım için sadece cumartesileri gidebiliyordum dişçiye ve 3 ay boyunca her cumartesim dişçide geçti dişlerim yetişsin diye nişanıma..O gün senin nikahına gelmek için elbise bile almıştım kendime sabahtan dişçi randevuma gider oradan da nikaha geçerim diye planlıyorsum, o gün dişeti estetiği yapılacaktı bana tabi ben daha önce böyle birşey yaptırmadığım için bunun nasıl birşey olduğunu bilemezdim..her hafta bir işlem yapıldığı için dişime sırada bu işlem vardı..Milyarlarca lira döktüm sonuçta o dişlere gitmek zorundaydım..ancak dişetlerimi öyle bir kestiler ki o gün ağzımı bile açamıyordum bırak biriyle konuşmayı..o halde değil nikaha gitmek evden dışarı atamayacak haldeydim..ve sen buna sorgulamadan etmeden çok kzıdın falan filan...peki sen benim NİŞANIMA?KINA GECEME veya DÜĞÜNÜME geldin mi?? hiçbir mutlu günümde yanımda oldun mu? ben senin o mutlu günlerinin 2/3ünde hiç değilse yanındaydım. kaldı ki hala boşanmış olduğun biten evliliğinin muhabbetini yapıyoruz..geçmiş gitmiş zaten.artık öyle uzağız ki birbirimize düşman bile olamazyız.2 yılı aşkın bir süredir hiç görüşmedik..boşandığını bile söylemedin bize..neden boşandığını hala bilmiyoruz...tabi kararın ne olursa bize saygı duymak düşerdi, bunlar herkesin başına gelebilecek şeyler..ama sen öyle uzak gördün ki kendini nilüye boşandığımı söyleme kızlara diyecek kadar uzaklaştın...demek ki bizi hiç dost görmedin bu bizi o kadar kzıdırdı ve doldurdu ki sana karşı...sonra aylar sonra buluşup konuşacağımız gün ufacık bir bahaneden iptal ettin ama bence sen o gün gelmek istemedin zaten ondan çıktı bütün olay, büyütülecek hiçbir şey yoktu..ben o haftasonu sırf sizin için gelmiştim istanbula kocamı yalnız başına bırakıp..ama neyse herşey bahane oldu işte bugünlere gelmemize..ama ben kırgınım sadece..üzüldüm,kırıldım, ağladım,hatırladıkça hüzünlendim ama artık bitti..artık seninle görüşmek,konuşmak vs. karşılaşmak bile istemiyorum..düşmanım bile değilsin yani yoksun benim için sadece adını bile anmıyorum...sen de anma..arkadaşlarının da bizi tanımadan etmeden arkamızdan konuşmalarına izin vermezdim ben olsam zira bu konu onu hiç ilgilendirmiyorr..dış kapının mandalı bile değil kendisi...
hah twitterda hakkında yazılanları da çok arayıp mı okudun nasıl uğraştın bilmiyorum ama onların sana yazıldığını nereden biliyorsun?asla ismin geçmedi o yazışmalarda..kaldı ki sana bile yazılsa orası benim özelim..ne yazdığımı bile bilmiyorum sinirle herşeyi yazabilir insan...içten pazarlıklı olmadım hiçbir zaman ne düşündüysem söyledim,korkmadım...ama yine de kötü birşey anladıysan büyüklük ben de kalsın ben özür dilerim.yeter ki aramızda birşey kalmasın artık..adımızı bile anmayalım...
sana son diyeceğim ne halin varsa gör çünkü beni hiç mi hiç ilgilendirmiyorsun artık....YOKSUN
